Tojeść kropkowana to trwała i piękna bylina, która kwitnie przez prawie 5 miesięcy
Sierpień, końcówka lata, to właśnie teraz nasze ogrody przepełnione są pięknymi barwami i zapachami. Niewiele jednak roślin potrafi ożywić przestrzeń ogrodu tak, jak tojeść kropkowana. Jej żywe, przepięknie złocistożółte kwiaty i wyprostowana forma sprawiają, że jest to roślina, której nie sposób przeoczyć. Dla każdego kto marzy o ogrodzie pełnym energii i koloru w letnich miesiącach tojeść kropkowana jest idealnym wyborem, zwłaszcza, że jej pięknem i urodą można cieszyć się bardzo długo.
Tojeść kropkowana to roślina wieloletnia osiągająca wysokość od 60-120 centymetrów. Jej wyprostowane, czasem rozgałęzione łodygi tworzą gęste kępy, nadając roślinie zwartą, elegancką formę. Liście są lancetowate, jasnozielone, ułożone w okółkach po trzy lub cztery wokół łodygi, co dodaje roślinie symetrii i harmonii.
To co jednak najbardziej zachwyca w tej roślinie to jej kwiaty. Pojawiają się od maja aż do września, tworząc gęste kłosy na szczytach pędów. Kwiaty mają intensywnie żółty kolor z pomarańczowo-czerwonymi środkami, co nadaje im wyjątkowego, ciepłego wyglądu - zwłaszcza w tak ciepłych letnich miesiącach jak teraz. Kwiaty mają około 2,5 cm średnicy, z pięcioma płatkami, które delikatnie się rozchylają, tworząc kształt dzwonka lub kubeczka.
Uprawa i pielęgnacja tojeści kropkowanej
Tojeść kropkowana najlepiej rośnie w pełnym słońcu lub półcieniu. Preferuje gleby wilgotne, dobrze przepuszczalne, bogate w materię organiczną. Idealnie nadaje się do sadzenia w pobliżu zbiorników wodnych, na brzegach strumieni czy w wilgotnych częściach ogrodu gdzie inne rośliny mogłyby mieć trudności z przetrwaniem (sadzenie tojeści najlepiej przeprowadzać wczesną wiosną lub jesienią).
Choć tojeść kropkowana lubi wilgotne warunki, ważne jest, aby nie dopuścić do jej przelania. Regularne podlewanie, zwłaszcza podczas suchych okresów, jest kluczowe, ale należy unikać nadmiernego nawadniania. Ściółkowanie gleby wokół podstawy rośliny pomoże zatrzymać wilgoć i ograniczy wzrost chwastów.
Tojeść kropkowana nie wymaga intensywnego nawożenia. Wczesną wiosną można zastosować nawóz wolno działający, aby wspomóc jej wzrost. Przycinanie najlepiej przeprowadzić na początku wiosny lub późną zimą, usuwając martwe lub uszkodzone pędy. Regularne cięcie sprzyja gęstszemu wzrostowi i obfitszemu kwitnieniu.
{wkplantdata}
Zastosowanie w ogrodzie
Tojeść kropkowana to wręcz wszechstronna roślina, która świetnie sprawdza się zarówno jako soliter, jak i w grupowych nasadzeniach. Można ją sadzić na rabatach, wzdłuż ogrodzeń, a także w pojemnikach na tarasach. Jej intensywnie żółte kwiaty przyciągają motyle i pszczoły, co dodatkowo wzbogaca ekosystem ogrodu.
Jeśli zakochaliście się w tojeści kropkowanej tak samo jak ja, koniecznie obejrzyjcie film poniżej, w którym zobaczycie, jak pięknie prezentuje się ona w formie bukietu w sam raz do wazonu. Przekonajcie się sami, dlaczego warto mieć tę roślinę w swoim ogrodzie i cieszyć się jej urodą również w domu.
@asmiblumen Die Sommerzeit ist da!!! ?☀️?☀️? #asmiblumen #asmigemacht #nature #garten #gartenblume #flowers #instaflower #beauty #bouquet #sommerblumen #blumen #lysimachia #lysimachiapunctata #blumenstrauß #gartenblumen #wildblumen #dettingenteck #dettingenunterteck #wendlingen #esslingenamneckar ♬ Here Comes The Sun / The Inner Light - The Beatles
Tojeść kropkowana: badania wyjaśniają zamieszanie w identyfikacji gatunków
Jedno z wielu badań1 dotyczących tojeści zwracało uwagę na zamieszanie związane z identyfikacją różnych gatunków tej rośliny w ogrodach i naturalnym środowisku. Przeprowadzone badanie podkreślało wprost, że bardzo często różne odmiany tojeści są mylone między sobą, co prowadzi do trudności w ich właściwym rozpoznawaniu i uprawie.
W ogrodach i naturalnych siedliskach można spotkać cztery gatunki tojeści: L. punctata (Tojeść kropkowana), L. verticillaris, L. ciliata i L. vulgaris. Najwięcej zamieszania z identyfikacją dotyczy L. punctata i L. verticillaris, które można odróżnić na podstawie kilku kluczowych cech. Tojeść kropkowana charakteryzuje się brakiem pomarańczowej plamy u nasady płatków, liściastą naturą przysadek oraz liściastym przedłużeniem osi kwiatostanu poza kwiatostanem. Przeprowadzone badanie porównywało również liczbę chromosomów w konkretnych odmianach. L. punctata i L. verticillaris mają liczbę chromosomów 2n = 30, podczas gdy L. ciliata ma 2n = ok. 96.
Badanie to wykazało wprost, że istnieje wiele niejasności nawet w literaturze dotyczącej tych gatunków, co prowadziło i prowadzi do błędnej identyfikacji i zamieszania. Odkryto, że w ogrodach często uprawiano różne gatunki pod tymi samymi nazwami. Dzięki szczegółowej analizie morfologicznej udało się wyodrębnić i prawidłowo zidentyfikować poszczególne gatunki tojeści, co jest kluczowe dla ich właściwej uprawy i ochrony w środowiskach naturalnych oraz ogrodowych.
Źródła i przypisy:
- Mcallister, Hugh A and Ness Botanic Gardens. “Lysimachia punctata L. and L. verticillaris Sprengel (Primulaceae) naturalised in the British Isles.” (1999).