Magnolia Siebolda - uprawa i pielegnacja. Na czym polega wyjatkowosc tej magnolii?

Magnolie to wyjątkowe rośliny, które są doceniane za liczne walory wizualne. Wśród nich szczególną popularnością może jednak pochwalić się magnolia Siebolda. Stanowi ona istotny element wielu ogrodów, jednak wiele osób nie wie, czym tak naprawdę się ona cechuje. Co zatem warto wiedzieć o tej odmianie magnolii?

Wygląd magnolii Siebolda

Magnolia Siebolda to roślina pochodząca z państw azjatyckich. Początków jej występowania należy upatrywać w krajach takich jak Korea, Japonia oraz Chiny. Jedną z najważniejszych cech tej odmiany magnolii są względnie duże roczne przyrosty. Niekiedy wynoszą one nawet do 20 centymetrów, co jest naprawdę solidnym wynikiem.

Sama roślina nie jest jednak tak duża, jak inne magnolie, albowiem jej maksymalna wysokość oscyluje w okolicach 500 centymetrów. Aby magnolia Siebolda osiągnęła swoje pełne rozmiary, trzeba czekać około 30 lat.

Magnolia ta rozwija się jednak w dosyć szybkim tempie, dzięki czemu zyskuje na popularności. W kontekście wyglądu tej magnolii nie sposób nie wspomnieć o jej rozkrzewionym, rozgałęzionym i rozłożystym przekroju. Co ciekawe, roślina ta ma bardzo intensywny zapach, który przyciąga wiele gatunków zwierząt. Jej kwiaty są białego koloru, a liście przyjmują kształt elipsy. W większości przypadków liście tej rośliny są zielone. Jej istotną cechą są też jasne gałązki, która bardzo ciekawie łączą się z masywnym pniem. Głównym elementem determinującym estetykę magnolii są jednak oczywiście wcześniej wspomniane białe kwiaty, które mają bordowo-żółte dodatki.

Kwiaty magnolii Siebolda
Kwiaty magnolii Siebolda
Liście magnolii Siebolda
Liście magnolii Siebolda

Magnolia Siebolda - uprawa, wymagania, stanowisko

Magnolia Siebolda (łac. Magnolia sieboldii)
Nazwa łacińskaMagnolia sieboldii
Grupa roślinDrzewa
WysokośćDo 4 metrów
StanowiskoPółcień
Wilgotność glebyGleba umiarkowanie wilgotna
PodłożePrzepuszczalna z pH lekko kwaśnym i glebą próchniczą
Okres kwitnieniaVI, VII
SadzeniePóźna wiosna, opcjonalnie jesień
Strefa mrozoodporności6a

Osoby chcące uprawiać magnolię Siebolda powinny zdawać sobie sprawę z jej wymagań. W przeciwnym razie optymalny rozwój rośliny będzie bowiem niemożliwy. Magnolia Siebolda rozmnaża się z pomocą sadzonek pędowych. Jej ulubione stanowisko to półcień bądź słońce. Ważną ciekawostką w kontekście preferowanego pH gleby jest to, że magnolia Siebolda jest tak naprawdę rośliną tolerancyjną, co oznacza, że dobrze czuje się na niemal każdej glebie. Istotne jest jednak, aby była ona przepuszczalna oraz żyzna. Dobrze sprawdzają się więc gleby próchnicze. Magnolia ta lubi gleby lekko wilgotne, które cechują się umiarkowaną wilgotnością podłoża. Wszystko to sprawia, że magnolię Siebolda można uprawiać w wielu różnych miejscach. Z powodzeniem sprawdzi się ona zarówno w ogrodach orientalnych, jak i w ogrodach japońskich czy przydomowych. Oznacza to, że sposobów jej wykorzystania jest naprawdę sporo i każdy powinien znaleźć coś dla siebie.

Jak szybko rośnie i jak długo kwitnie magnolia Siebolda?

Tempo wzrostu magnolii Siebolda jest względnie dynamiczne. Jej maksymalna szerokość nie przekracza 300 centymetrów, a średnia wysokość zwykle waha się między 3 a 5 metrów. Roczne przyrosty zazwyczaj wynoszą kilkanaście centymetrów, co sprawia, że wzrost rośliny jest całkiem szybki. Co prawda, w porównaniu z chociażby magnolią japońską, która także jest popularną odmianą tej rośliny, Siebolda jest znacznie mniejsza i cechuje się zupełnie innymi zaletami, jednak tempo jej wzrostu i tak jest dość niezłe. Kwitnienie zachodzi relatywnie późno, albowiem proces ten odbywa się zazwyczaj w maju bądź czerwcu. Proces kwitnienia jest niezwykle długi, ponieważ trwa aż do sierpnia.

Nawożenie

W kontekście nawożenia tej magnolii warto pamiętać o tym, że roślina powinna zostać zasilona minimum dwa razy w roku. Nawożenie najlepiej wykonać w kwietniu oraz czerwcu.

Przycinanie

Najlepszą porą na cięcie magnolii jest maj. Zabiegu tego odradza się jednak wykonywać wczesną wiosną. Należy także mieć na względzie to, że magnolie dosyć źle znoszą przycinanie, dlatego rekomenduje się wyłącznie usuwanie chorych i suchych pędów. Sprawi to, że roślina ta będzie cechować się świetną kondycją przez długie lata.

Jakie rośliny warto posadzić obok magnolii Siebolda?

Magnolia Siebolda to roślina, która bardzo dobrze wygląda w połączeniu z innymi gatunkami. Dlatego też osoby szukające sposobu na uatrakcyjnienie swojego ogrodu chętnie tworzą ciekawe aranżacje. Magnolia Siebolda świetnie prezentuje się tuż obok różaneczników i azalii. Sporo ludzi stawia także na ogrody, w których magnolia Siebolda jest wzbogacona ostrokrzewami bądź wawrzynkami. Oprócz tego roślina ta może być łączona z wrzosami oraz wrzoścami. Wszystko to sprawia, że sposobów jej wykorzystania jest bez liku.

Odporność na mróz

Magnolie są znane z tego, że dobrze radzą sobie w niemal każdych warunkach atmosferycznych. Magnolia Siebolda nie jest odstępstwem od tej reguły, a wręcz przeciwnie - wypada nawet jeszcze lepiej. Roślina ta jest niebywale odporna na mróz, ponieważ może przeżyć nawet wtedy, gdy na termometrach widnieje -30 stopni Celsjusza. Pewnym zagrożeniem dla roślinny mogą być co prawda wiosenne przymrozki, aczkolwiek w niskich temperaturach sprawdzi się naprawdę dobrze. Należy jednak pamiętać o tym, że magnolia Siebolda jest dość wymagająca, ponieważ nie radzi sobie dobrze z suszą. Dlatego też rekomenduje się, aby sadzić ją w pobliżu zbiorników wodnych. Jeśli natomiast szukasz rośliny cechującej się całkowitą mrozoodpornością, to postawienie na ten wariant powinno być prawdziwym strzałem w dziesiątkę.

Choroby i szkodniki magnolii

Ważną zaletą magnolii jest to, że są one względnie rzadko atakowane przez szkodniki oraz choroby. Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin, również one mogą jednak zostać zainfekowane. Magnolia Siebolda zazwyczaj choruje na bakteryjną plamistość liści, podczas której dochodzi do wyraźnej deformacji liści. Dość często spotykaną chorobą jest także antraknoza. Objawia się ona tym, że na liściach pojawiają się charakterystyczne wodniste plamy o równych brzegach. Choroba ta może przynosić wiele przykrych konsekwencji, dlatego pod żadnym pozorem nie wolno jej lekceważyć. Zdarza się także, że magnolia ta musi zmagać się z atakami przędziorków. Ich żerowanie prowadzi do usychania i opadania liści. Okresem, kiedy magnolia Siebolda jest zdecydowanie najmocniej narażona na przędziorki, jest czas pomiędzy majem a czerwcem.